1.mai

Første mai
var me i Stavanger
med onklane våre,
bror min og eg.

Med gassballongar
og pølser
og høgtidelege
marsjerande menn
i grå sommarfrakkar
og store faner.

”Kamerater, kamerater”
og ”Den er vår, den er vår”
song mannskoret
med dei kvite huvene.

I Bjergsted
var det familiefest,
der ei heldig jente
som var mykje eldre enn meg
fekk stå på ein scene
og synga heilt aleine i mikrofon.

”Pappa kom hem,
för jag längtar efter dig”
sång jenta
i ein sprakande mikrofon.

Etterpå sa mannen
At songen hette
Brevet från Lillan
Endå ho nettopp
hadde sunge
”slik slutar brevet
från din Ellinår”

Onkelen min
Smilte fornøgd
og sa at det var
Evert Taube.

I byen var det små hus
der menn kunne
gå for å tissa.
Dei heitte pissoar,
det var då
eit ganske stygt ord.

Men korleis dei var inni,
fekk eg nok aldri vita.

Heidi